فه رمووده ي (سه‌باره‌ت به ئایه‌تی [نساؤكم حرث لكم]
فه رمووده ى: بيست وچواره مين
فه رمووده ى: بيست وچواره مين
عَنِ ابْنِ الْمُنْكَدِرِ: سَمِعَ جَابِرًا (رضي الله عنه) يَقُولُ: كَانَتِ الْيَهُودُ تَقُولُ: إِذَا أَتَى الرَّجُلُ امْرَأَتَهُ مِنْ دُبُرِهَا فِي قُبُلِهَا كَانَ الْوَلَدُ أَحْوَلَ، فَنَزَلَتْ: [نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ] [البقرة: ٢٢٣].
(أبن المنكدر) له جابری بیستووه كه ده‌یوت: جوله‌كه‌كان ده‌یانوت: ئه‌گه‌ر پیاو له ڕووی دواوه له شوێنی مناڵه‌وه له‌گه‌ڵ هاوسه‌ره‌كه‌یدا دروست بوو مناڵه‌كه‌یان خێل ده‌رده‌چێت، ئیتر ئه‌م ئایه‌ته هاته خواره‌وه كه ئه‌مه ماناكه‌یه‌تی: [ژنه‌كانتان كێڵگه‌ی تۆوه‌كانی ئێوه‌ن، به‌هه‌ر چۆنێك ده‌تانه‌وێ بڕۆنه لایان ] [چۆنیه‌تیه‌كه گرنگ نیه، گرنگ ئه‌وه‌یه له شوێنی مناڵه‌وه بێت].
[رواه بخاري / التفسير/ ٤٢٥٤]
